na jagen

Anaíd glimlachte, en genoot van de zon die haar vacht verwarmde.

Balti glimlachte terug en werd nóg roder. Hij ging zitten en voelde zich dom.

Anaíd keek Balti vreemd aan.

Balti keek op en zuchtte. waarom ben ik zo'n laffaard? vroeg hij zich af.

Anaíd vroeg zich af wat er in het hoofd van Balti rondspeelde. Ze kon niet stoppen met hem aanstaren

Balti keek terug en werd weer een tomaat.

(BTW, dat kan je toch eigenlijk niet zien onder de vacht?? )

Anaíd glimlachte. Ze zwaaide met haar poot voor zijn ogen.

(klein foutje)

Balti keek zweimelend naar Anaíd. Opeens zwaaide ze met haar poten voor zijn ogen en hij ontwaakte.

(moet eten, ben er zo weer)

(Okee, eetse)

"Is er iets?" Vroeg Anaíd. Ze knipoogde naar Balti.

"Nou, zo te zien wel" zei sjouk, die al een tijdje had staan kijken. "Je ziet het toch duidelijk of je moet niet helemaal helder kunnen zien..." Waarna ze voor Balti ging staan, en eens uitgebreid haar charmes toonde

Anaíd grinnekte, en keek naar Sjouk. "Wie ben jij?" Vroeg ze.

Balti ging zitten. zeg het dan sukkel! dacht hij. zeg dan dat je haar leuk vind. "nou ehm..." stotterde hij, "wie ben jij?" Hij kon zichzelf voor zijn kop slaan. Lafaard die hij ook is.

Anaíd grinnekte en keek naar Balti. "Ja, ik vind jou ook leuk." Zei ze.

"Heeeeeeey" zei sjouk verbaast. "Weer een nieuwe liefde! Gefeliciteerd!" Maar ze dacht veel meer dan dat ze zei "Waarom zei wel, en ik niet, ben ik zo gemeen ..."