Rust... Rust...

Idun kwam tevoorschijn uit het dichte regenwoud en liep naar een plateau naast de watervallen. Hij gin in de zon liggen en genoot van de warmte. Hij had eerde een capibara gedood en hierheen gesleept, nu begon hij hem op te eten..

Nikki keek vanuit een boom toe. Ze ging klaarstaan en ze sprong naar beneden naast het eten. "goeiemoggel" zei ze vrolijk. "wie bent gij?" vroeg ze debiel.

Idun bleef dooreten, hij schrok niet zo sdnel. "Goede morgen" Zei hij vriendelijk, waarna hij de kop van de capibara aftrok..

"mag ik een stukje?" vroeg ze. Ze keek naar de achterpoot: haar lievelingsstukje.

"Pak maar hoor." idun keek haar liefjes aan en gooide de halve romp naar haar toe.

"bedankt" zei ze en begon te eten.

"Graag gedaan." Idun begroef zijn hoofd in de ingewanden van de capibara en slobberde het hart op.

(ik was nog bezig met mn broodje opeten)

Nikki keek andere kant op, dronk wat van een plasje water en nam een hap van haar poot.

Idun at de capibara in zijn geheel op. Hij zat onder het bloed, maar het leek hem niets te deren, hij begon zich af te likken en grijnsde. "ik ehb honger xD"

"merk ik" zei ze droog. Ze gooide een plas water in zijn gezicht. "nu ben je weer schoon"

"Dankje" Proestte idun, waarna hij zichzelf droogschudde naast Nikki

Nikki rende weg en schuilde achter een boom.

Idun rende achter haar aan Hij was ondeertussen al droog, en duwde haar het water in

"aaaah" gilde Nikki en klom er weer uit. Ze duwde Idun erin en ging in de zon liggen om weer warm te worden.

Idun ging naast haar liggen drogen en begon te neuriën... https://www.youtube.com/watch?v=ebGorMugbAA

Nikki neuriëde (hoe je dat ook schrijft) mee.

Idun likte haar voorzichtig, hij was te verliefd om het nog te verbergen (>>>Shakespeare in spé<<<)

Nikki duwde hem weg. Ze hield ook wel van hem, maar het voelde niet goed.

Idun keek verdrietig. Hij sleepte zichzelf omhoog en keek ijzig naar voren. Hij verdween in de mist en klom bij de stenen van de waterval omhoog...

Nikki keek hem na.